خداوندا
تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
دلم بین امید و نا امیدی میزند پرسه
میکند فریاد
می شود خسته
پس مرا تنها مگذار
خوبرویان جهان رحم ندارد دلشان
باید از جان گذرد هر که شود عاشقشان
روز اول که خدا ساخت
سرشت و گلشان
سنگی اندر گلشان بود
همان شد دلشان
به نام حضرت عشق
در فراسوی افق در کنج خلوت تنهائیم مهرت را بر ساحل بی انتهای وجودم حک می کنم ونام زیبایت را با سرسبزترین خط عشق بر صفحه دلم می نگارم تا بدانی که غبار فراموشی نمی تواند بر آیینه دلم جایی بیابد.
آری:......
ادامه مطلب ...