امام (ره) با کفرآمیز خواندن کتاب های شریعتی چه برخوردی کرد؟

 رسول جعفریان، نویسنده و محقق تاریخ در مطلب جدید خود به انتشار کتاب «خاطرات نجف» با مضمون خاطرات نزدیکان امام در دوره اقامت ایشان در نجف، پرداخته است.

جعفریان درباره این کتاب توضیح داده است : «خاطرات نجف» عنوان کتابی است که موضوع خود را ارائه خاطرات کسانی قرار داده است که طی اقامت 13 ساله امام در نجف (1344 - 1357) به نوعی در ارتباط با ایشان بوده و در جریان مسائل انقلاب فعال بوده‌اند. این دوره، به لحاظ شناخت مرحله ای ویژه از تاریخ انقلاب، بویژه به دلیل حضور رهبر انقلاب و محوریت ایشان، نهایت اهمیت را دارد. این افراد از روحانیونی هستند که به امام نزدیک بوده و در چهارچوب یاران ایشان یا نزدیک به ایشان قرار داشته‌اند.

وی با اشاره به اینکه در مجلد اول خاطرات شش تن از روحانیونی به نام های " آیات و حجج اسلام: محمد حسن اختری ؛ اسدالله امامی میبدی ؛ سید عباس خاتم یزدی ؛ محمود قوچانی ، محمد باقر مصطفوی و هادی مقدس" گرداوری شده یک خاطره را بیان کرده است :
هادی مقدس گفته است که وقتی برخی از صداهای اعتراضش علیه دکتر شریعتی بلند شد که در کتاب اسلام شناسی یا فاطمه فاطمه است مطالب کفرآمیزی گفته، امام مسأله را به حاج شیخ حبیب الله اراکی واگذار کرد. او نیز کتاب های شریعتی را خواند و اعلام کرد: هرچه این کتاب ها را خواندم، کفری در آنها نیافتم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد