ابرها در قرآن

خدای دانا در قرآن مجید مراحل تشکیل ابرها وبوجود آمدن باران را در سوره مبارکه نور آیه 43 به زیبایی بیان می فرماید:

(24:43) ألم تر أن الله یزجی سحابا ثم یؤلف بینه ثم یجعله رکاما فترى الودق یخرج من خلله وینزل من السماء من جبال فیها من برد فیصیب به من یشاء ویصرفه عن من یشاء یکاد سنا برقه یذهب بالأبصر 

...

[24:43] آیا توجه نمی کنی که خدا ابرها را می راند، سپس آنها را با هم جمع می کند، بعد آنها را روی هم انباشته می سازد، سپس می بینی که از آنها باران بیرون می آید؟ او بار برف را از آسمان فرو می فرستد تا هر که را بخواهد بپوشاند و از هر کس بخواهد دور سازد. نزدیک است که درخشندگی برف نور چشمان را برباید.بازهم تشریح خدای بزرگ در قرآن کریم از نحوه بوجود آمدن ابرها و باران مطابق یافته های علمی است. در شکل زیر در قسمت (A) تکه ابرهای کوچک مجزا و در قسمت (B) ابرهای کوچک به هم می پیوندند و بر روی هم انباشته می شوند و سپس قطرات آب فرو می افتند. 

 

 

(18:109) قل لو کان البحر مدادا لکلمت ربی لنفد البحر قبل أن تنفد کلمت ربی ولو جئنا بمثله مددا[18:109] بگو: "اگر اقیانوس برای کلمات پروردگارم مرکب بود، پیش از آنکه کلمات پروردگارم تمام شود، اقیانوس تمام می شد؛ حتی اگر مقدار مرکب را دو برابر کنیم."